Правне узнаня русиньской нацийональной меншыны на Словациі (в 1991 році), як і в інчых покомуністычных державах, аспіруючых до членства в европейскых структурах, кодифікация русиньского языка з 27. січня 1995 рока, як тіж єднозначне голошыня ся за Русинів населіня Карпатской Руси, потвердило істнуваня етнічной русиньской групы. Русины, при одходжыню од остатків бывшой ідеолоґіі, задекретуваной комуністычно-нацийоналістычныма осередками долі украінізациі Лемків, Русинів, Руснаків, зажадали і дальше стремлят до потвержыня і реалізуваня рівных, з інчыма нацийональностями, громадскых прав. Зато словацкє Міністерство Культуры рішыло зорґанізувати в грудни 2006 рока Музей Русиньской Культуры в Пряшові, як одділіня Словацкого Народного Музею. Словацкій Народний Музей – Музей Русиньской Культуры, так звучыт полна назва той державной інституциі культуры, од 1. червця 2012 рока музей отримал новы просторы по бывшій касарни в Пряшові при ул. Масариковій 20.