В інчых народів до красного писменництва берут ся лем великы писменникы, а решта ся боят. А Лемкы нич ся не боят. Но і, прецін, каждый Лемко — то поета! Сміло пише вершы і клясик лемківской літературы, і простий механік, ци шофер. Но, а як дахто іщы і вродил ся в Білцаревій, під Дзелярком — лемківскым Парнасом — то як не писати?!

З такым же чловеком бесідуєме. Ігор Дідович з Білцаревы мешкат в Пустомытах коло Львова. Выдал невелику книжочку «Лемківська доля», написану просто і щыро. Найдете ту вершы, рефлексиі, спомины.