Три жены про мир і войну, вертаня і выгнаня, про наймилійше в світі село Смерек… O селі Смерек на бойківско-лемківскім пограничу. Про чарівний ліс, котрый трикрат своіх люди ратувал. На четвертый не встиг. Про святу воду в ріці. І про великє циґаньство взглядом малых люди…

Павлина Погляд - тота, котра в білій куртці, з вязанком зіля-мелісы - оповіст про даруваного коня, якому не вартало зазерати в зубы. Анастазия Ревак - з правой стороны - оповіст про весільный вінец, котрый злетіл з молодой, про молоко для кота. О тым, як жытелі Смерека трафили до Якутиі. А Галина Лазаришын - ґаздыня той загороды - оповіст, што все несли на родины, про Кулиша, якій частувал цукрьом і про дзбаночок просто з Парижа.