Отец Владимір Шафран приналежыт до великой родины, з якой вышло кількох священиків і дуже добрых мирян. Коли лишали рідну землю, рідну Розтоку, не могли дуже взяти зо собом. Взяли надію, же Бог іх не лишыт на новій земли, взяли любов - єден до другого і до вшыткого лемківского, а тіж взяли міцну віру в Бога. І того выстарчыло.
Перша част бесіды з єґомостьом з Бучача. Гвариме про Великден, кус про Розтоку, про село Тарновиця, кадиль пришли Лемкы-переселенці і… де стрітили інчых переселенців, якым было… вшелеяко.
