З дому ся лишило невельо памяток. Зато тот образ, привезеный з рідной Фрічкы, для пані Анны барз цінный. Репродукция надрукувана іщы в тых часах, коли Русинів – австрийскых громадян – не ділили границі, коли єдны до другых ходили на одпусты, кермешы, ярмакы, весіля. Пак, по Першій Світовій Войні сусідні села – Ізбы, Тылич, Мушына – нараз нашли ся в Польщы, а Фрічка – в Чехословациі.
Не было то іщы найгірше – удавало ся тайно ходити в гості през границю. В 1947 розышли ся уж надолго ци навсе. Іщы не зачала ся Акция «Вісла», як кілька родин з Фрічкы вписали ся, жебы іхати «до Руска». Такых оптантів, якых, як і родину Анны Гудак, привезли товды на Волынь, было 12 тисячів. Як, чом, по што?
