І теперь, як ся розоблікав, мав Стрижин непереможный смак пити. „Так ся мі видить, же Дашенька має в касні направо долов водку,“ думав. „Одопию собі погарик,, тото істо не збачіть.“ Што ся стане, кідь намісто водкы лупсне до себе Петро Петровіч Стрижин ґайс?* Пережыє то? І што зробить Дашенька?
