Раз мі мій приятель бісідовав, як ся стрітнув зо своїм родаком. Обидвоми Русины. Обидвоми з єдного села. Обидвоми жыють в Пряшові. Стрітили ся і зачали вєдно бісідовати. Аж по даякім часі собі мій приятель усвідомив, же його родак на нього, кідьже были в Пряшові, зачав по словацькы а він автоматічно также комуніковав по словацькы. Кідь то збачів а дішкурка вже была у кінце і они ся лучіли, може дакус з ганьбов а дакус з грызіньом совісти і іронійов повів свому родакови: Як то шумні, же ся можуть двоми Русины стрітнути в місті і побісідовати вєдно по словацькы, гейже… Думам, же дакус ганьбы почув в тім моменті і тот другый.