Наш народ є позначеный многыма траґічныма історічныма діями. Тыма діями ся все занимаме, вертаме ся ку ним, говориме о них, пишеме о них і так властно дость часто плачеме. Плачеме над нашов смутнов дольов, над кривдами. Мож повісти, же на основі того, же часто плачеме над нашов історійов, сьме дакус смутный народ. Но такы сьме. Траґічніше є, кідь многораз треба плакати і над сучасностьов. І причін є на то досправды много.