Няньо мі бісідовав, як пришов день перед совїма народенинами домів, до Полаты, бо дістав на пару днів з той нагоды „опущак“, значіть міг іти домів із касарні, де служыв на основній воєньскій службі. Пришов вечур і довго дома не быв. Рано го будили баба, же кликали на „Містный народный выбор“, і же ся мать такой вернути до касарні. Кідь ся звідав свойой мамы, же чом, повіла, же пришли „Руськы“ і же є война. Споминав, же кідь пришов до Гуменного на желізнічну станіцю і видів, же всядыль є совітьска армада, досправды ся бояв, што ся буде діяти. Быв 21-шый авґуст 1968 і совітьска армада ся вернула, теперь не на то, жебы высвободжовала, але жебы далшых 23 років окуповала Чехословакію. Няньо мав народенины.